پذیرفته نشدن و ریجکت شدن مقاله توسط ژورنال‌ها مسئله‌ای است که بسیاری از پژوهش‌گران آن را تجربه کرده‌اند. انتشار مقاله‌های علمی فرآیندی تکرار شونده است. مقاله‌ها چندین بار نوشته، بازنگری، و ویرایش می‌شوند. نویسندگان داده‌های خود را از طریق مشارکت‌کنندگان، همکاران، و داوران همتا جمع‌آوری می‌کنند. در حالت ایده‌آل، مقاله نهایی، که ماحصل دقت فراوان است، آماده به‌اشتراک گذاری است. با وجود این، شواهد نشان می‌دهد که بیست و یک درصد از مقاله‌ها بدون داوری رد می‌شوند و تقریباً چهل درصد آن‌ها پس از فرآیند داوری همتا رد می‌شوند.
با توجه به اینکه پذیرفته نشدن و ریجکت شدن مقاله حتی برای برندگان نوبل غیر قابل اجتناب است، پژوهش‌گران نباید بر چگونگی اجتناب از عدم پذیرش تمرکز کنند، بلکه باید بر گزینه‌هایی که پس از رد مقاله در اختیارشان است تمرکز کنند. پس از عدم پذیرش مقاله، چند گزینه در اختیار نویسندگان است. همان‌طور که در بالا اشاره شد، برخی از موارد عدم پذیرش پیش از آنکه مقاله برای داوری ارسال شود اتفاق می‌افتند. در چنین حالتی، ژورنال دیگری را انتخاب کنید که با اثر علمی شما تناسب بیشتری داشته باشد. اگر بازخورد داوری مقاله‌تان را دریافت کرده‌اید، اطلاعات دریافتی بسیار باارزش است. حتی اگر ژورنال مقاله را منتشر نکرد، با کمک اطلاعات دریافت‌شده، میتوانید مقاله را بهبود دهید. در ادامه، معمول‌ترین گزینه‌هایی که پس از عدم پذیرش در اختیارتان است مرور می‌شوند. با نیتیو پیپر همراه باشید.
- ۹۷/۰۶/۲۴