مانند سایر موضوعات، بدفهمی‌ها و باورهای نادرست زیادی درباره سرقت علمی وجود دارد. با نادیده گرفتن قانون حق تألیف که به‌روشنی مجازات‌های سرقت علمی را تبیین کرده است، بسیاری از پژوهش‌گران خود را به‌طور جدی دچار دردسر می‌کنند. علی‌رغم آگاهی از نادرست بودن باورهای زیر، بسیاری از افراد آن‌ها را توجیهی برای سرقت‌های علمی می‌دانند. سرقت علمی از جمله پدیده‌هایی است که مردم دوست ندارند در کلاس درس یا محل کار درباره‌اش صحبت کنند. در اینجا، هفت باور نادرست درباره سرقت علمی مرور می‌شوند، پس با نیتیو پیپر همراه باشید.
۱- تنها محتوایی که مالکیت خصوصی دارد را نمی‌توان سرقت کرد
سرقت علمی و کپی‌رایت در این زمینه وجه اشتراک دارند. برخی فکر می‌کنند اگر اثری تحت مالکیت عمومی بوده یا مدت زمان مشخصی از انتشارش گذشته باشد، نیازی نیست به نام صاحب اثر اشاره کنند. هرچند در این حالت حق تألیف را نقض نکرده‌اید، با این حال، حتی اگر نویسنده اثر سال‌ها پیش فوت کرده باشد یا اثر تحت مالکیت عمومی باشد، باز هم باید به نام وی اشاره کنید؛ در غیر این صورت، مرتکب سرقت علمی شده‌اید.
- ۹۷/۰۷/۱۱